We gaan vandaag naar Guangzhou 19-11-05

Nou, ze kwamen er achter!!! Tijdens het ontbijt schiet Theo mij aan met de vraag of er bij mij ’s nachts ook op de deur werd geklopt. ‘Nee, niet dat ik weet’, was mijn antwoord. In alle eerlijkheid, ik slaap vast, dus misschien heb ik het gewoon niet gehoord. ‘Hoezo?’, was mijn wedervraag. Vervolgens legt Theo uit dat toen hij de deur van zijn kamer opende er iemand van het hotel even kwam mededelen dat hij de rekening van de bar niet had betaald, of hij nog even zijn handtekening wilde zetten. Qua timing wat ongelukkig, maar toch knap dat ze Theo hebben kunnen traceren.

We vertrekken om 9.00 uur naar het vliegveld om daar een half uur later al aan te komen. Dit is ook het moment dat we afscheid gaan nemen van Frans en Marjolein. Hun kind is in een andere provincie, Hunan, en zullen deze week hun eigen weg gaan (begeleid door een gids uiteraard).
Na de bekende douaneformaliteiten, waarbij de meesten de koffers moeten openen om flessen met vloeistof nader te laten onderzoeken, nemen we nog een kopje koffie. Ik neem even een bestellijstje op en vervoeg me vervolgens bij de dichstbijzijnde serveerster. Die heeft nog nooit zo’n megaorder te verwerken gehad en de voor ons bekende streepjesmethode wordt aan al het personeel getoond. Gierend van het lachen staan ze met 6 man/vrouw over de bestelling gebogen. Dit voorspelt niet veel goeds, denk ik, maar mijn wantrouwen wordt gelogenstraft. De bestelling wordt perfect en snel uitgevoerd.

De vlucht naar Guangzhou met China Southern verloopt zeer voorspoedig. We vertrekken notabene 10 minuten te vroeg. Zouden ze eens op Schiphol moeten proberen. Fu doet eerst even een dutje en als ze na een uurtje weer wakker wordt, spelen de resterende 2 uur met de radio en video.

Nadat we de koffers en buggies hebben verzameld, begeven we ons naar de uitgang van het vliegveld. We worden begroet door Sophie, begeleidster van Wereldkinderen, zij zal een week bij ons blijven. We moeten naar een parkeergarage aan de overkant van de weg, maar er is geen mogelijkheid tot oversteken. De enige manier is met de roltrap of lift naar beneden, onder de weg door en daarna weer op de zelfde manier weer naar boven. En hier in zit een enorm logistiek probleem opgesloten. Omdat we zo veel bagage hebben, moeten we met de lift. Toevallig is er net een lading Chinezen aangekomen, waardoor we met zo’n 100 trollies voor 2 liften staan te wachten. Er gaan max. 2 trollies in een lift, dus zie het probleem. Uiteindelijk kost het ons 1 uur en kwartier om met de lift naar beneden te komen. Daarna verloopt het gelukkig beter en vertrekken we al met al na zo’n 2 uur het vliegveld.

Het hotel blijkt in downtown Guangzhou te liggen. Het geeft me toch een heel andere indruk dan Nanning, de hoofstad van Guangxi, waar we destijds Fu hebben opgehaald. Er is een enorme bedrijvigheid in de Guangzhou, er is veel tropisch groen en de straten kronkelen. Nanning leek meer op een stad in herbouw, dus veel bouwplaatsen en een strateninfrastructuur die erg op dat van een gemiddelde Amerikaanse stad lijkt (noord-zuid en oost-west, haaks op elkaar). De temperatuur is aangenaam, er blaast een windje en omdat het eind van de dag is, al wat koeler (zo’n 15 graden Celsius).

Na de incheck hebben we een korte bijeenkomst over het programma van morgen. We zullen om 15.00 uur (8.00 uur ’s-ochtends in Nederland) de overdracht van de kindern krijgen, dus als jullie dit lezen is het bijna zover. Verder overigens geen papierwerk, dat zal een dag later gaan gebeuren.
Met deze gedachte gaan we met z’n allen een hapje eten in het hotel. U raadt het al, weer Chinees. In China staat Guangzhou bekend als de stad waar de meest exotische gerechten op tafel komen. Een Chinees spreekwoord luidt: In Guangzhou eet men alles wat poten heeft, uitgezonderd een tafel. En in Guangzhou eet men alles dat vleugels heeft, uitgezonder een vliegtuig. Vanavond valt het gelukkig mee, alles wat op tafel komt ziet er bekend uit, dus we smikkelen en smullen.

Na het eten worden de afspraken nog een keer bevestigd en maken we nog even een ‘crazy’ groepsfoto, welke ik spoedig bij dit bericht zal plaatsen.

Vervolgens lekker vroeg naar bed, want morgen wordt een drukke dag.

Groet.

Jap, Nicky en Fu